Historia
Sekcja motocyklowa powstała w 1946 roku i przez pierwsze kilka miesięcy należała do Milicyjnego Klubu Sportowego. Pierwsze zawody żużlowe odbyły się 20 października 1946 roku i rywalizowano w zawodach z podziałem na klasy od 100ccm do ponad 350ccm. Zawody rozgrywano na bieżni stadionu przy ulicy Wrocławskiej, a długość okrążenia wynosiła 450 m. Na początku 1947 roku żużlowcy i motocykliści przeszli pod skrzydła Motoklubu Unii Poznań, tworząc w Zielonej Górze filię tego klubu. W latach 1946-1954 w Zielonej Górze istniała sekcja motocyklowa, której zawodnicy startowali w wyścigach żużlowych lub motocyklowych, drużyna Unii, a później Stali Zielona Góra, rywalizowała w Poznańskiej Lidze Okręgowej. Najsłynniejszym zawodnikiem zielonogórskiej drużyny był wówczas Jerzy Błoch. Niestety problemy sprzętowe, jak i brak prawdziwego stadionu żużlowego sprawiły, iż na kilka lat sport żużlowy zniknął z mapy miasta.
Budowa stadionu się przeciągała, jednak w LPŻ-cie znaleźli się ludzie, którzy nie tylko postanowili utworzyć sekcję żużlową, ale również dokończyć budowę stadionu. Tym sposobem na wiosnę 1957 roku ukończono budowę toru żużlowego, a drużyna pod nazwą LPŻ Zielona Góra zainaugurowała występy w rozgrywkach III ligi.
W 1961 roku klub zmienia nazwę na Zgrzeblarki i od tego czasu patronat nad drużyną żużlową przejmuje Lubuska Fabryka Zgrzeblarek Bawełnianych. Na początku lat 70. drużyna z Zielonej Góry odnosi pierwsze sukcesy - jest to czas kolejnej zmiany nazwy, w sezonie 1973 zespół występuje pod nazwą Falubaz. Początkowo nazwa nie przypadła do gustu kibicom, jednak w dniu dzisiejszym jest to najpopularniejsze określenie klubu żużlowego z Zielonej Góry. Zespół "Falubazu" największe sukcesy odniósł w latach 80., zdobywając 3 złote medale DMP, a zawodnicy Falubazu zdobyli liczne trofea w zawodach par i indywidualnie.
W 1991 roku klub przejmuje zielonogórski biznesmen Zbigniew Morawski. Klub pod nową nazwą pochodzącą od nazwiska właściciela "Morawski Speedway Team" już w pierwszym sezonie (1991) zdobywa Drużynowe Mistrzostwo Polski, a na stadionie w Zielonej Górze odbywają się niezwykle ciekawe imprezy, m.in. rewanż za finał MŚP oraz mecz drużynowych mistrzów swoich krajów - Morawskiego i brytyjskiego Wolverhampton.
Czasy świetności nie trwały jednak długo, główny sponsor (Morawski) nie był w stanie udźwignąć kosztów prowadzenia klubu żużlowego i w 1995 roku klub przystąpił do rozgrywek II ligi z zupełnie innym zarządem oraz z nową nazwą - Zielonogórski Klub Żużlowy. Do skrótu "ZKŻ" w przeciągu ostatnich 10 lat dodawano nazwy sponsorów, m.in. Polmos, Beram, Quick-Mix, Kronopol, zespół jednak nie był w stanie na dłużej zagościć w najwyższej klasie rozgrywek, ciągle balansując na krawędzi spadku i awansu.
Zielona Góra przez wszystkie lata słynęła ze szkółki żużlowej, to tutaj zaczynali swoje kariery świetni żużlowcy, reprezentanci Polski i zdobywcy wielu medali, m.in. Jerzy Błoch, Bonifacy Langner, Mieczysław Mendyka, Henryk Ciorga, Zbigniew Marcinkowski, Andrzej Huszcza, Bolesław Proch, Jan Krzystyniak, Piotr Protasiewicz, Grzegorz Walasek oraz Rafał Kurmański.
W roku 2008 drużyna wywalczyła brązowy medal w DMP. W składzie Grzegorz Walasek, Niels Kristian Iversen, Fredrik Lindgren, Rafał Dobrucki, Piotr Protasiewicz, Artiom Wodjakow, Grzegorz Zengota.